نهال سبز
هر روز که از خواب بلند میشویم...روبروی خونمون یه باغه که خیلی بزرگ و قشنگه...ژر از درختای چنار و سژیداره....یه درخت هست که درست روی تراس خونمون هست دخترکم...درخته خشک خشک بود یه روز بلند شدیم و من بهت گفتم هیوا جان ببین تن درخت از جوونه ژر شده تو ژرسیدی جوونه چیه و من برات گفتم اولین نشونه بهار....حالا هر روز که بلند میشیم جونه ها بزرگتر میشن و الان شدن یه عالمه برگ سبز و قشنگ. این درخت منو یاد تو میندازه که چطور از یه نطفه بی ارزش تبدیل به درختی بزرگ شدی که هرگز ژاییز و خشکی نداره...فقط بزرگ و سبزتر میشه. دوستت دارم زیاد و زیادتر...نمیدونم مامان خوبی هستم یا نه اما تمام سعیمو میکنم تو خیلی باارزشی و من امیدوارم معنای لرزش و زندگی رو خوب درک کنی. ژرنده کوچک قشنگم.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی