هیواهیوا، تا این لحظه: 16 سال و 2 ماه و 14 روز سن داره

هیوای آسمانی من

سالمرگ فروغ فرخزاد

به یاد 24 بهمن سالروز کوچ ناگهانی بزرگ بانوی شعر فروغ فرخزاد. بخشی از نامه فروغ فرخزاد به پدرش : " درد بزرگ من این است که شما هرگز مرا نمیشناسید و هیچ وقت نخواستید بشناسید. شاید شما هنوز هم وقتی راجع به من فکر میکنید مرا یک زن سبکسر با افکار احمقانه ای که از خواندن رمان های عشقی و داستانهای مجله تهران مصور در مغز او بوجود آمده است ، میدانید. کاش اینطور بودم ، آنوقت میتوانستم خوشبخت باشم. آن وقت به همان اتاقک موچک و شوهر و از رفتن به مجالس  رقص و پوشیدن لباسهای قشنگ و وراجی با زنهای همسایه و دعوا کردن با مادر شوهر و خلاصه هزار کار کثیف و بی معنی دیگر قانع بودم و دنیای بزرگ و زیبارتی را نمیشناختم و مثل کرم ابریشم ...
23 بهمن 1391

فروغ

  از زمانی که به یاد دارم...شعرهایت را میخوانم. با آن عاشق شدم...خسته شدم...بیمار شدم....زن شدم....شاعر شدم...و مادر شدم. هر سال به دخترکم گفتم تولد فروغ است. و همیهش برایش از تو و شعرهایت گفتم. کتاب شعر تو یکی از دوستداشتنی ترین کتابهای هیوای من شد. و شعرهایت شد لالایی شبهای نوزادیش. ای شب از رویای تو رنگین شده سینه از عطر توام سنگین شده برایش خواندم و او حفظ شد و برایم خواند. به تو نادیده میگوید " خاله فروغ " . اسمت را خیلی دوست دارم...فروغی که نماند....و برایم پر نورترین الگو بود. همیشه خواستم چون تو متفاوت و محکم باشم. شاعرانه زندگی کنم...شاعرانه ببینم. هر آنچه در توانم است بکنم. نمیدانم چقدر شاعرم..چقدر زنم..چقدر محکم....
8 دی 1391

فروغ فرخزاد

بر روی ما نگاه خدا خنده ميزند هر چند که ره به ساحل لطفش نبرده ايم زيرا که چون زاهدان سيه کار خرقه پوش پنهان ز ديدگان خدا مي نخورده ايم پيشانی ار ز داغ گناهی سيه شود بهتر ز داغ مهر نماز از سر ريا نام خدا نبردن از آن به که زير لب بهر فريب خلق بگويی خدا خدا ما را چه غم که شيخ شبی در ميان جمع بر رويمان ببست به شادی در بهشت او ميگشايد... او که به لطف و صفای خويش گويی که خاک طينت ما را ز غم سرشت طوفان طعنه خنده ما را ز لب نشست کوهيم و در ميانه دريا نشسته ايم چون سينه جای گوهر يکتای راستيست زينرو به موج حادثه تنها نشسته ايم آن آتشی که در دل ما شعله ميکشيد گر در ميان دامن شيخ اوفتاده بود ديگر بما که سوخته ايم از شرار عشق ن...
8 تير 1390
1