بدون عنوان
بدون عنوان تابستانی که رفت....دوست قدیمی ام را تهارن دیدم...6 سال از دوستی دورمان میگذشت و من بعد از اینهمه سال دیدم و صدایش را شنیدم. دلم برایش زیاد تنگ میشود....بیشتر از پیش. روزگار غریبی است....همیشه به یادش هستم...از اینکه نمیبینمش نگرانم...تنها برایش اروزی جاودانگی تازگی و زندگی شیرین میکنم. دوست خوبم بخاطر دیدنت سپاس. از اینکه وجود داری سپاس...مادر خوب مریمناز زیبا.
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی
.gif){kind=small}
واسه همین دوریت بیشتر اذیتم میکنه...البته ترجیح میدم از تهران غریب دور باشم. منم دلم برات زیاد تنگ میشه به امید دیدار دوست نازنینم..gif){kind=small}
