هیواهیوا، تا این لحظه: 16 سال و 4 ماه و 13 روز سن داره

هیوای آسمانی من

موفقیت دوباره در خواندن

1392/2/16 14:06
نویسنده : ساحل
1,161 بازدید
اشتراک گذاری

به دنبال تلاشهای فراوان من برای درک اینکه چرا اشتیاق بچه ها که پس از خواندن کامنتهای دوستان متوجه شدم بصورت همکانی می باشد به نتایجی رسیدم که شاید برای دوستان خوبم که در حال استفاده از تراشهه ای الماس یا هر روش دیگر خواندن هستند جالب و قابل تفکر باشد.

بعضی افعال برای بچه های زیر 6 سال که هنوز درک انتزاعی از محیط ندارند بسیار دشوار می باشد. و واقعا لازم نیست با روش تراشه ها که روشی غیر از درک صداها و کنار هم چیدن و خواندن آن است افعال و کلماتی مثل " می گفت " " بست " " کردیم " " باید " " استخوان ها " " کمک " و .... آموزش داده شود. 

در دو روز گذشته همانطور که گفتم من چندین صفحه را با استفاده از کل کلکاتی که در طول سه مرحله نخست تراشه ها اموزش داده بودم برای هیوا بصورت داستانهای کوتاه نوشته و پرینت کردم و با استفاده از روش بسیار مفید هدیه و جایزه و نوازش و کمک خودم هیوا به راحتی کلمات پیشین را به یاد آورد. اما در کلمه ای مثل " خوب " حروف خ    و    ب    را جداگانه میداند اما کنار هم نمیتواند بگذارد و با " خود " " خورد " اشتباه میگیرد که چندان هم مهم نیست. در چند روز اخیر با همان سبدی که برایتان تصویرش را گذاشتم یک باز یدیگر هم کردم. خیلی اتفاق گفتم سبدت را بیاور با هم کارت باز یکنیم. تمام کارتها را از پشت در سبد ریختیم و گفتم هر کدام با چشمهای بسته یکی را برداشته و میخواینم هر کسی تعداد  بیشتری کارت خواند دو تا شکلات جایزه میگرد خیلی خوشحال شد و با اشتیاق قبول کرد. خب من عمودا کارتهای خودم را نمیخواندم و میگفتم وای هیوا یادم رفته و هیوا سریع میخواند تا کارتهای بیشتری مال خودش شود. تمام کارتها را با شوق خواند و جایزه اش را هم گرفت . بعد هر سه صفحه داستان را هم خواند و من یادم آمد خیلی وقت است طبق قرار به هیوا هدیه ای ندادم. از کمد جادویی خودم یک بسته ماژیک برایش آوردم و خیلیییییییییییی خوشحال شد. دیروز و روز قبل کلمات " دکتر " و " شیر " را بسیار زود یاد گرفت . دیروز در کافی شاپ شیر را که بار اول و روز اولی بود که کار کرده بودیم خواند . دیشب کتابهایش را آورد و برای عروسکش خواند و تمام کلماتی را که یاد گرفته بود برایم خواند و گفت ببین دیگه میتونم بخونم. خب خیلی وقت بود هیوا سراغ هیچ کتابی نیمرفت. 

به نظرم این بازیها هدیه ها و کمی توقف در امر آموزش و زمانی برای بازی بیشتر به بچه ها خیلی کمک میکند. دقیقا برای همین است من همچنان با امزئش زیر 4 سال تراشه ها مخالفم و مخالف خواهم ماند :)

ما که از این سختی کاستیم و فکر میکنم مادر ها باید خودشان خلاق باشند و فقط به درسها و روش تراشه ها اکتفا نکنند. بزودی شعر فروغ را شروع خواهیم کرد. 

موفق باشید زود خواندنیهاااااااااااااا :))

پسندها (0)
شما اولین مشوق باشید!

نظرات (5)

کتی مامان نادیا
16 اردیبهشت 92 14:52
سحر جون سلام

یک سوالی برام پیش اومده

آخه این همه اصرار برای اینکه هیوا جون خوندن رو زود یاد بگیره برای چیه؟

بنظر من با این روش که بچه ها فقط شکل کلمات رو حفظ میکنن خوندن رو که درست یاد نمیگرن هیچ ، علاقه اشون رو هم نسبت به یادگیری خوندن به روش یادگیری الفبا همون روشی که ماها یاد گرفتیم در زمان مدرسه از دست میدن .

وقتی به بچگی های خودم فکر میکنم یادم میاد که با چه عشقی مدرسه میرفتم و یادگیری برام چقدر لذت بخش بود حتی روزهای تعطیل گریه میکردم که میخوام برم مدرسه .

تو دلم میگم آیا بچه های ما هم با این همه وسائل آموزشی که تو سن قبل از مدرسه دوروبرشون ریختم همین علاقه براشون باقی میمونه؟؟؟؟

البته قصد دخالت و یا فضولی نداشتم. فقط میخواستم بدونم آیا این بعد قضیه رو در نظر گرفتید و دیدتون نسبت بهش چیه؟

موفق باشید


کتی عزیز در جواب سوالت اول اینکه هیچ اصراری برای یادگیری نیست هیچ اصراری. دوم اینکه هیوا خواندن رو زود یاد نمیکیره. هیوا نزدیک به شش سالشه و دانش آموز پیش دبستانی هست و سیستم پیش دبستانی خودشون هم با همین روش بهوشن خوندن رو یاد میدن. سوم اینکه این روش به هیچ وجه حفظی نیست. شما باید تحقیق بیشتری بکنی در این مورد. تمام روشهای مدرن خواندن چه فارسی چه انگلیسی از همین سیستم پیروی میکنن. روشی که من و شما توی 7 سالگش حروف رو با صدا یاد میگرفتیم بعد صداهارو تبدیل به کلمه میکردیم قدیمی شده و الان دقیقا مدارش هم با همین روش با همین کارتها و از روی شکل کلکات رو یاد میدن. حتی میگن که برن و کارت درست کنن. انگلیسی هم همینطور. و مساله ذیگه اصرار کردن مال وقتی هست که هیوا نخواد یاد بگیهر و من مجبورش کنم. احساس کردم منظورت این بود. هیوا خودش از من خواست خوندن رو یاد بگیهر من ماه ها مقاوتمت کردم. از چندین روانشناس سوال کردم از انگلیس گرفته تا آمریکا همه گفتن سن بالای 4 سال شروع یادگیری هست وقتی هیوا دوست داشت باید شروع میکردم. و الان اگر میبینی هیوا کم علاقه شده بخاطر فشار نیست بخاطر وجود کلمات سنگین و داستانهای غیر جذاب تراشه ها است که توضیح دادم من درستش کردم و اگر دوباره علاقمند شده و هر روز خودش دنبال کلکات تازش میگرده باز به میل خودش هست. مساله آخر من فکر نکینم یاد گرفتن در این سن شوق و شور مدرسه رو از بین بره. چون همونطور که گفتم سیستم مدارس اینقدر عوض شده و اینقدرررررررر درسهای خاص و پیچیده اومده که بچه ها به نفعشون هم هست کمی جلوتر باشند. در کلاس اول کلی تحقیق اینترنتی دارن برنامه دارن و مدرسه هیوا دوزبانه هم هست و برنامه های اون وری هم داره. من راضیم که در این سن شروع کردم. دقت بچه ها نسبت به محیط و کلا دیدشون نسبت به کلمات عوض میشه. تمام کلکات رو بیورن میخونه اعتماد به نفس بسیرای پیدا میکنن و من هرگز بخودم اجازه نمیدم وقتی میدونم هیوا چیزی رو دوست داره جلوشو بگیرم مگر اینکه واقعا بد باشه که نیست. نوشته بودم هیوا حتی مینویسه. خب این که جزو برنامه من نبوده پس شوق های بسیاری در بچه ها هست فقط باید کشف بشه . همین. روش مدارس هم بر پایه همین اکتشافه . لذت میبره درست مثل بازی کردن و اگر اذیت بشه من قطعش میکنم که کردم اما وقتی خودش دوست داره برام اهمیتی نداره معلمش چی میگه یا میخواد چی بگه . مهم نیست معلم درباره هیوا و تواناییش چی فکر کنه مهم لذتی است که هیوا میبره و خواهد برد. مثلا هیوا الان بره پیش دبستانی تمام کتابهارو کار کرده برای انگلیسی از همه جلوتره خب میتونه به بقیه کمک کنه و کارهای فوق برنامه انجام بده. معلمها باید بدونن روشهای جدید به بچه ها کمک میکنه و نمیدونم اطلاع داری یا نه از سال آینده بچه ها در 5 سالگی به مدرسه میرن کلاس اول. اینها همه نوشن دهنده توانایی بچه ها برای خوندن هست . سن هیوا کاملا مناسبه اما 2 و3 سالگی نه . موفق باشی.




مریم مامان نورا
16 اردیبهشت 92 16:15
سلام

از پیشرفتتون خوشحال شدم
من هنوز خوندن رو شروع نکردم ولی امیدوارم بتونم این همه صبر و خلاقیت داشته باشم.
یک سوال آقای نصرآبادیان تشیراز هستن ؟یا من اشتباه فکر می کردم که تهران هستن



ممنون. موفق باشید. خیر ایوشن تهارن هستن هفته ای یک روز برای کلاسهای هیوا میان کلوپ توت فرنگی .
حسنا
16 اردیبهشت 92 23:04
مینو
16 اردیبهشت 92 23:45
سلام .
ما با کارت های تراشه ها این بازی رو چن روزه که انجام میدیم هم خوندن و مرور کارتها و هم تقویت حافظه
سه یا چهار کارت (از کارت های مرحله 3که زیرش شماره داره )انتخاب میکنیم و بعد باید اون کلمه و شماره شو به ذهن بسپریم .بعد کارتها رو برمی گردونیم و باید کلمه پشت کارت و شمارش رو حدس بزنیم . امیدوارم برای شما هم جالب باشه .


ممنون میذارم بازی شما رو هم عزیزم.
کتی مامان نادیا
17 اردیبهشت 92 11:59
سحر جون مرسی از توضیحاتت

چون نادیا دو ساله و نیمه هست من خیلی در مورد مدارس و شیوه کار اونها تحقیق نکردم و اطلاعی ندارم و فکر میکردم هنوز با آموزش الفبا به بچه ها خوندن یاد میدن.
چرا اون شیوه عوض شده ، به نظر شما همون روش قدیمی بهتر و ملموس تر نبود؟
چون میدونم خیلی تو این زمینه ها تحقیق میکنی از شما میپرسم.

این رو هم نمیدونستم که از سال دیگه بچه ها در پنج سالگی به مدرسه میروند؟؟؟
یعنی در 4 سالگی باید به برن پیش دبستانی ؟؟
این قضیه قطعیه؟ یا در حد حرف و صحبته؟

در مورد اصرار هم منظورم اون نبود منظورم صرف وقت زیاد و زحمت فراوانی هست که شما میکشی در حالیکه شاید تو مدرسه و توی جمع دوستان با تلاش معلم شاید راحتتر باشه یادگیری برای بچه ها.

ممنون میشم از راهنماییهات



کتی عزیز خواهش میکنم. نه بنظرم روش جدید بهتره. چون یجورایی سراسری هست بین تمام کشورها. البته در مدرسه حرف و صدارو هم اموزش میدن اما دقیقا همین کارتهارو دارن. بلی گفته میشه از سال آینده اینطور میشه و 4 سالگی میرن پیش دبستان اما هنوز تصویب نشده .در مورد یادگیری راحت نه. من فکر میکنم این نوع دید و نگاه بچه ها در سن هیوا کاملا عوض میشه. لذتی که هیوا از خوندن کتاب و دیدن و آشنا بودن کلکات میبهر خیلی خوبه. برای خودش البته . در مورد روش تراشه ها چون داستانها تکراری بود هیوا کمی دلسرد شده بود وگرنه خودش خیلی اصرار داره زودتر تمام مراحلش تموم بشه و براش جشن بگیمر و بتونه کتاب بخونه. وقتی بره مدرسه کمی جلوتر هست و میتونه به بقیه کارهاش برسه چون مدارس واقعا خیلی فرق کردن. تحقیق دارن علوم شیمی برنام های زیادی هست. موفق باشی عزیزم.