برای تابستان چه برنامه ای بریزیم ؟

بلی تازگی خواندن و نوشتن انگلیسی رو شروع کرده. خلاصه نیوسی فارسی رو یاد گرفته و حالا انگلیسی رو. حسودی نکن عزیزم برات نوشتم شما هم میتونی. بلی دارم. saharost مال خودمه و https://instagram.com/bilingual_kids_madaranemrooz/ مربوط به سایتمون.

شیرین عزیزم سلام. جواب دادن به سوالات شما برای من اصلن سخت ینست همیشه هر سوالی داشتی بنویس شاید دیر اما حتمن جواب میدم عزیزم.منظورت از حرفه ای شدن انتخاب شغله ؟ اگر آره مادر می تونه کمک کننده باشه و تا سنی بچه ها تقریبن همه چیز رو دوست دارن. این تمایل بخاطر علایق شا و پدرشون هتس. بعد از هفت سالگی کم کم شخصیت بچه ها جدا گانه می شه و تصمیم میگیرن. تا قبل از این شما باید بستر رو فراهم کنی. بسته به ذهن کودک یا چیزی استعدادی که خودت در پسرت دیدی. مثال می زنم. شما دانشنامه ی بدن انسان نجوم علوم طبیعی دایناسور ها اطلاعات علمی تهیه می کنی. هر روز یا هفته ای چند بار براش میخونی توضیح می دی اینها همه رد یادش می مونه. ممکنه بعد خودش ازت بخواد براش فلش کارت دایناسورها بخری یا ماشین شما تهیه می کنی. زمینه های هنری رو حتمن باید فراهم کنی. کاردستی کتاب خواندن انجام امور مطالعه همه و همه درون بچه رو پرورش می ده طوری که خودش می توهه تصمیم بگیره. بعد از هفت سالگی حتمن براش رشته ی ورزشی انتخاب کن. از الان روی تمرکز و تقویت حس هاش کار کن هرچقدر حس قوی باشه انتخاب صحیح تره. هرچقدر با کتاب بیشتر اشنا باشه اطلاعاتش محکم تر و بروز تره. میتونه تشخیص بده ایا واقعا فوتبال دوست داره یا والیبال. دیدی تمام پسر بچه ها تابستان کلاس فوتبال میرن اما دقت کردی چند نفر از اونها در اینده فوتبالیست میشن؟؟؟ من اگر پسر داشتم هرگز نمیذاشتم بره کلاس فوتبال چون اینقدر که وسعت چشم و همچشمی داره کاربرد نداره. بهترین کارها همینهاست. کلاس شطرنج خیلی خیلی خوبه. بذار بره تا بتونه منزقی تصمیم بگیره نه احساسی. بعد ها اگر خواست هر کلاسی بره ببش ببینه در موردش اطلاعات کسب کنه و حتمن تاکید کن اگر راهی رو انتخاب کرد باید ادامه بده پس با چشم باز انتخاب کنهخ نه از روی احساسات. دیروز خانمی ور دیدم پسرش رو اورده بود سالن بسکتبال. می گفت این سویمن ورزش پسرشه و به زودی این رو هم رها میکنه. من خیلی تعجب کردم...چرا؟؟؟مادر باید محکم و مسلط باشه نه هر کاری بچه خواست انجام بده. مشکل ما مادرهای ایرانی اینه که فکر می کنیم زیادی ازادی دادن خیلی خوبه. و تمام مشکلات نسل قبل بخاطر سختگیری بوده. در حالیکه تا بحال فکر کردی چرا ما قبلی ها محکم تر با اراده تر و مستقل تریم؟ بخاطر همون نظم ها و قوانین پردها و مادرهامون. در اروپا هم دقیقا همینطوره. اصلن اینطور نیت بچه ها هر کار یمیخوان انجام بدن. من وقتی هیوا رشته ی بسکتبال رو میخواست انتخاب کنه یک سال صبر کردم. اول وتلیبال رو دوست داشت بردم از نزدیک توپ رو دید. چند مسابقه رو همراه پدرش دید . بعد بسکتبال . و بهش گفتم این روزش دایمی اون خواهد بود. امسال با تمام تلاش و علاقه میره. بارها و بارها گفت نمیخ ام برم کلاس شطرنج. صرفا بعلت تنبلی در حل تمرین نه بی علاقگی. مطمینا اگر ببنی در چیزی علاقه نداره و به اجبار داری میفرستیش خودت خواهی فهمید و این اشتابهه. اما من برای شطرنج با مربیش صحبت کردم و با روشی تمارین رو با علاقه انجام میده. مادر ی رو میشناختم پسرش رو به زور م اورد کلاس موسیقی. دقیقا با اشک و اه چون دوست داشت موسیقی یاد بگیره؟؟؟؟ خوب این درسته؟؟؟ خیلی راحت می تونی این کار رو انجام بدی شیرین جان. مدتهاست هیوا درباره ی پزشکی حرف میزنه. تقریبا میتونم بگم از 4 سالگی. خیلی زیاد بدن انسان رو دوست داره. شبها مطالعه می کنه پازلش رو کار میکنه پوستر میاره و اندام های درونی رو به فارس یو انگلیسی می گه و مرتب سوال میکنه و دو هفته پیش بود به من گفت من واقعا می خوام پزشک بشم اونهم جراح قلب. نه من نه پدرش حتا رشته ی تحصیلیمون تجربی هم نبوده اما هیوا علاقه داره. به دلیل همون ببستر و منابعی که در اختیارش بوده و انتخاب کرده شاید تغیی رکنه اما مهم اون بستر و کمک شماست. عزیزم.