مونتسوری

مونتسوری کلا به 5 بخش تقسیم میشود :

practical life  مهارتهای زندگی

sensorial      مهارتهای حسی

language     زبان

Mathematical ریاضیات

culture      فرهنگ

مهمترین بخش نخستین بخش است که چگونه زندگی کردن را به کودک می آموزد. هر کدام از این بخشها شامل زیر مجموعه هایی ظریف میشود که عنوان کردن آنها بسی وقت و تخصص میبرد. در بخش اول کودک از غذا خوردن ، تمیز کردن محل زندگی و خود ، مراقبت از محیط خود مراقبت از بدن لباس پوشیدن باز و بسته کردن درب و نشستن و راه رفتن و مهمتر از همه آرام صحبت کردن که یکی از مهمترین اصول روش مونتسوری است می آموزد. در ادامه با وسایلی کاملا طبیعی از جنس شیشه ای گرفته تا سفال و تماما وسایل زندگی روزمره قاشق و چنگال و ظروف واقعی مهارتهای تقویتی ماهیچه های دست و انگشتان و بازو و غیره در حین کار تقویت و انجام میوشد. بطوریکه کودک قادر خواهد بود بی نگرانی و بطور کاملا مستقل بند کفش باز کند لباس بپوشد زیپ لباس را بالا بکشد غذا بخورد آرام صحبت کند سینی حاوی مایعات را حمل کند و محل انجام فعالیت را خود تمیز و مرتب نماید. در بخشهای حسی تماما فعالیتهایی است که با حس ششگانه کودکان در ارتباط است و به تقویت این حسها و ارتباط با وسایل متنوع و کاملا طبیعی در حین آموزش می پردازد. شامل آموزش اعداد اشکال هندسی و حتی جبر!!!!دستهای کودک مانند چشمان اوست این شعار ما در این بخش کار است. از ابتدا کودک اموزش میبیند با حس لامسه خود کار کند لمس کند حس کند و نادیده ببیند. بخشهای زبان و ریاضیات هم با ابزار مختلف به اموزش غیر مستقیم این دو رشته میپردازد و در باره فرهنگ هم دقیقا همینطور است. شناسایی قاره ها و دریا و بسیاری موراد دیگر. که من هنوز به این قسمت نرسیده ام. 

مونتسوری برای من از ابتدا چگونه زندگی مردن بود. درست همانطور که خود دکتر ماریا مونتسوری میگوید. نحوه درست نشستن و حرف زدن. فریاد نکشیدن. احساس مسوولیت در قبال تمیزی اتاق گرفته تا کوچکترین اشیا و اسباب بازی. اینکه کودکم بداند اگر در حال نقاشی است اوست که باید وسایل مربوط به خود را مرتب کند. اگر آب بر زمین ریخت با روشهای بسیار ساده ای که در اموزشهایمان  بوده بتواند براحتی آب را پاک کند. اینکه کودک به گلدانها آب بدهد به تنهایی دستشویی برود. دانه بکارد. گردگیری جارو کند بطور کامل. برای من تمام فعالیتهای مونتسوری اموزش ساده و غیر مستقیم بود و تنها افسوس میخورم که چرا شیراز دارای مدرسه دبستان مونتسوری نیست تا هیوا بتواند ادامه دهد و زیر فشارهای درسی و غیر اصولی مدارس عادی احساسات و نبوغش کور نشود. مونتسوری به کودک کمک میکند درست حس کند درست ببیند درست حرف بزند..خوب درک کند خوب نگاه کند. انسان وار زندگی کند . شاید برایم خوشایند نباشد که مدام به هیوا بگویم آرام حرف بزنیم آرام راه برویم چون واقعا نیاز به تحرک دارد و بیشترین وقتش را در مهد میگذراند و وقتی به خانه می آید تشنه دویدن و حرف زدن است. شاید تنها ایرادی که بتوانم بگیرم دیسیپلین زیاد و وسواس چپ و راست بودن دست و از بالا به پایین رفتن و سکوت و آرامش در کلاس باشد و اینکه این کودکان نمیتوانند آنگونه که باید شوند چون مجبورند در محیط فاسد کشور ما زندگی کنند و در جامعه ای زندگی کنند که معنای انسانیت و معرفت و امنیت و احترام متقابل کاملا از بین رفته. ....اما امیدوارم دخترم بتواند از درون اصولی بزرگ شود و بتواند در آینده آنگونه که مطابق خواسته هایش است زندگی کند. سالم و ساده.......

اینهم تصویری از شلف زبان :

مهارتهای زندگی : انتقال مهره با موچین . برای تقویت سه انگشت و دقت کودک.

باز و بسته کردن دربهای پیچشی بطریها

قاب دکمه درشت.

وسایل اموزشی

وسایل آموزشی اشکال هندسی چند زوایه ای برای تدریس هندسه 

ابزار آموزشی بخش حسی...هرکدام مربوط به یک اموزش با روشی خاص میباشند.

سایتهای مرتبط :

http://en.wikipedia.org/wiki/Montessori_education

سایت اصلی مونتسوری..

http://www.montessori.edu/

اینهم چند عکس از مدارس مونتسوری..چیدمان کلاسها باید چوبی و بر حسب بندازه قد کودک باشد. کودک باید بتواند بارحتی روی صندلی بنشیند طبق اصول مونتسوری و بتواند میز و صندلی ها را جابجا کند. همه وسایل منبع از جمله مدادها..گیاهان..پارچ آب...زیر دستی ها...پارچه های مخصوص تمیز کردن...وسایل کار با آب..کاغذ ها و رنگها در دسترس کودک روی میز منبع باشد.

اینها تجربیات شخصی من بود. ابدا در حدی نیستم که بخوام آموزش بدم فقط و فقط برداشتهام از دو دوره کلاسهام بود. و تجربیان مخصوص به خودم در مورد هیوا. هیوا رو برده بودم سر جلسات کار آموزی و شده بود کودک چند تا از دوستانم برای انجام آموزشات. جالب بود فقط یک بار مربی برا شتوضیح داد کار با کشوی مثلث ها رو و هیوا تا آخر خودش کار کرد و باز هم میخواست کار کنه. فقط نگاه میکرد بدون کلمه ای حرف. اموزشهای مونتوسری بدون حرف هست فقط با نگاه و لمس و لبخند و بچه ها واقعا بهتر درک میکنن مطالب رو. هیوا تمام اشکال هندسی رو لمس میکرد از بالا به پایین درست میکرد و برخلاف چیزی که همه ادعا میکنند اصلا خسته نمیشد و باز هم دوست داشت کار کنه. فقط کار میکردند بدون حرف. و من واقعا داشتم از حد خوشحالی منفجر میدشم. بچهه ا کوه انرژی و خلاقند. مونسوری به هیچ وجه خلاقیت رو کور نمیکنه بلکه درست پرورشش میده. البته کاش همه مادرها و خانواده ها فهم درستی ازش داشتن.

خوب باشید و پایدار عزیزانم.