مادر خوب کیست؟

این روزها در برنامه ی تلگرام آمده ایم تا چند صباحی همراه دوستان باشیم. با دیدن کودکانی که می توانند به زبان دیگری نیز حرف بزنند و عکسهایشان را با مدرکی که حاصل تلاششان است برایم فرستاده اند موجی از خوشی درونم را فرا می گیرد....

اگر بتوانم بیشتر تحمل کنم این روزهای سخت را که درونم می گذرد....بی ثباتی قدیمی به سراغم آمده و غلیانی که مانند خوره جانم را در هم می ریزد...

امروز برای چند روز آرامش به کیش می رویم...به جزیره ای که تنها نسیمش برایم خنکای آرامش است...

امروز کاری کردم که خیلی وقت پیش باید می کردم....کاری مهم که بعد خواهم نوشت...

این روزها برایم مهم نیست هیوا دوزبان را به خوبی حرف می زند...

هیوای من می تواند مانند یک نویسنده ی کوچک برایم نامه بنویسد و شبها به در اتاقم بچسباند...

هیوای من قبل از خواب با صدای بلند کتاب های داستان انگلیسی می خواند...

داستان فارسی می خواند...

هیوا ریاضی را بدون ذره ای کمک من کار می کند...

هیوای من علوم و ریاضی انگلیسی را همزمان با فارسی و بخوبی میداند و می خواند..

هیوا نتها را می شناسد و ارام و نرم پیانو می نوازد...

این روزها به این فکر میکنم که هیوا از من چه می خواهد؟ آیا اینها چیزهایی است که او می خواسته باشد؟

اینها او را آرام می کند؟

هیوا از مادرش راضی است؟از ذهنی که مدام در طپش و ناآرامی است؟

هیوا از من چه می خواهد؟؟

این پرسشی است که در سفر خواهم پرسید و خواهم نوشت...

مادر خوبی بوده ام؟ یا فکر کردم خوبم؟؟؟؟